Informacje dotyczące wysokości zarobków stanowią dobro osobiste pracownika w rozumieniu przepisów Kodeksu cywilnego oraz dane osobowe w rozumieniu ustawy o ochronie danych osobowych. Oznacza to, że pracodawca będzie odpowiadał przez sądem za podanie do wiadomości wysokości wynagrodzenia lub udostępnienie dokumentów płacowych bez zgody pracownika.

Zgodnie z obowiązującymi przepisami pracodawca na żądanie pracownika jest zobowiązany udostępnić do wglądu dokumenty, na podstawie których zostało obliczone jego wynagrodzenie. Dane dotyczące zarobków konkretnego pracownika można udostępnić tylko temu pracownikowi, a nie innym podmiotom.

Pracodawca jest jednak zobowiązany udzielić na żądanie związków zawodowych informacji niezbędnych do prowadzenia działalności związkowej. W szczególności chodzi tutaj o informacje dotyczące warunków pracy i zasad wynagradzania. Jednak należy pamiętać, że podanie do wiadomości wysokości wynagrodzenia lub udostępnienie dokumentów płacowych bez zgody pracownika może być przez niego potraktowane jako naruszenia dóbr osobistych.

Pracodawcy często traktują wysokość wynagrodzeń wypłacanych pracownikom jako tajemnicę przedsiębiorstwa. Oznacza to, że pracownicy nie mogą rozmawiać na temat swoich zarobków. Za złamanie tego zakazu grozi nawet zwolnienie z pracy.

Zobowiązanie do zachowania w tajemnicy zarobków pracowników wynika często z postanowień umowy o pracę lub przepisów wewnątrzzakładowych. Ujawnienie wysokości wynagrodzenia może jednak naruszać nie tylko tajemnicę przedsiębiorstwa, ale także inne przepisy.

Pracodawca dając pracownikom do podpisu zbiorowe listy płac narusza ustawę o ochronie danych osobowych. W ten bowiem sposób każdy z jego pracowników może poznać tajemnicę zarobków innych, którą pracodawca ma obowiązek chronić. Jako administrator danych powinien dołożyć szczególnej staranności w celu ochrony interesów osób, których dane dotyczą.

W szczególności powinien zapewnić, aby dane ty były:
1. przetwarzane zgodnie z prawem,
2. zbierane dla oznaczonych, zgodnych z prawem celów i nie poddawane dalszemu przetwarzaniu niezgodnemu z tymi celami,
3. merytorycznie poprawne i adekwatne w stosunku do celów, w jakich są przetwarzane,
4. przechowywane w postaci umożliwiającej identyfikację osób, których dotyczą, nie dłużej niż jest to niezbędne do osiągnięcia celu przetwarzania.

Sankcjami za przetwarzanie danych osobowych w sposób niezgodny z przepisami są: grzywna, kara ograniczenia wolności albo pozbawienia wolności – w zależności od rodzaju naruszenia przepisów do roku, 2 lub 3 lat.

Zgodnie z przepisami Kodeksu cywilnego dobra osobiste człowieka pozostają pod ochroną prawa cywilnego niezależnie od ochrony przewidzianej w innych przepisach. Katalog tych dóbr jest otwarty i możemy do niego zaliczyć informacje o wysokości wynagrodzenia za pracę otrzymanego przez pracownika.

W praktyce oznacza, to że jeżeli zarobki pracownika, wbrew jego woli zostaną ujawnione, może on wystąpić na drogę postępowania sądowego z roszczeniem o zaniechanie dalszych naruszeń. W razie dokonanego naruszenia pracownik może żądać, aby osoba, która dopuściła się naruszenia, dopełniła czynności potrzebnych do usunięcia jego skutków, w szczególności ażeby złożyła oświadczenie odpowiedniej treści i w odpowiedniej formie. Pracownik może również żądać zadośćuczynienia pieniężnego lub zapłaty odpowiedniej sumy pieniężnej na wskazany cel społeczny. Ponadto w przypadku, gdyby naruszenie dobra osobistego spowodowało szkodę majątkową, pracownik może żądać jej naprawienia na zasadach ogólnych.

(źródło: www.infor.pl)